Krakowski spleen

-
"Czekam na wiatr co rozgoni....."

Muzyka w moim życiu jest od zawsze. Tę miłość wpoił mi mój brat, który niedawno odszedł sprawdzić jak jest tam u góry.

Był fanem Maanamu. Dlatego postanowiłam napisać coś o muzyce.

Często z moim bratem jeździliśmy na koncerty. Teraz niestety na koncertach nie ma go już obok mnie.

Ostatni koncert, na którym byliśmy to był koncert w Spodku "Rockowe Kobiety". Koncert, na który bardzo czekałam. Był świetny, niestety niewiele z niego pamiętam.

Wróciliśmy w nocy, półtorej godziny później zmarła moja Mama :(.

Półtorej miesiąca później mój brat przegrał cholernie nierówną walkę  z rakiem. Nierówną bo jak nazwać fakt, że w trzy tygodnie to dziadostwo wykańcza w sumie w miarę zdrowego człowieka?

Minęło już trochę czasu a ja wciąż nie mogę się z tym pogodzić. Tak cholernie mi go brakuje.

Jakoś ostatni czas to dużo muzyki w tv. Kora być może tam śpiewa dla mojego brata. A ja słuchając muzyki płaczę bo zbyt dużo wspomnień wraca.

Wiem potrzeba pewni czasu, ale ile tego czasu trzeba?


P. S. Rewelacyjne wykonanie.

Komentarze

  1. papillon17 sierpnia 2018 10:47

    Dla każdego inny wymiar czasu choć mam wątpliwości czy tak naprawdę czas ma taką siłę.....

    OdpowiedzUsuń
  2. WcieniuTrawy18 sierpnia 2018 11:57

    Każdy potrzebuje innego czasu jedni mniej inni wiecej
    Jedni w ciszy inni z muzyką
    Wierze ze Ci ciężko bede trzymala kciuki by muzyka dala Ci ukojenie

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Instagramowe początki

-
Wczoraj wieczorem stwierdziłam, że instagram to może być drugie miejsce gdzie można mnie będzie spotkać i do mnie zajrzeć. Więc zaczynam, zobaczymy czy dam radę tam zbudować jakąś społeczność. Jeśli tu jesteś i jesteś też na instagramie to zajrzyj do mnie. Znajdziesz mnie pod nazwą @pelnaobaw. A jeśli chcesz się pochwalić swoim kontem to podaj w komentarzu nick, żebym Cie mogła znaleźć.
Czytaj więcej

Powrót do rzeczywistości

-
Od wtorku miałam możliwość spędzenia cudownego czasu z przyjaciółkami. Cudowne dziewczyny poznane w sieci wiele lat temu. Każda z nas zupełnie inna, każda z nas z innego zakątka Polski, a jednak przyjaźń trwa. Jechałam z małym opóźnieniem spowodowanym dość ważnym i trudnym badaniem mojego Taty. Musiałam po prostu z nim być w poniedziałek i w sumie do końca nie wiedziałam czy pojadę spotkać się z dziewczynami. Decyzja czy jechać była  bardzo trudna. Nie wiedziałam czy mogę zostawić Tatę, jak się będzie czuł itd. Jednak po rozmowie z nim stwierdziłam, że jadę. W razie czego jest jeszcze brat, mąż i moje dzieci więc sobie poradzą. No i pojechałam. Cały wtorek w podróży ale ja lubię podróże, dla mnie nie ma problemu jechać z przesiadkami przez całą Polskę. Na Podlasiu nie byłam jeszcze nigdy więc tym bardziej się cieszyłam. Spędziłyśmy kilka fajnych dni, a dzisiejszej nocy /kurcze zawsze mam problem czy miniona noc była wczorajsza czy jest dzisiejsza/ ruszyłam z przyjaciółką w
Czytaj więcej

Dalej tkwię w tym wszystkim

-
Cześć, nie wiem czy ktoś tu zajrzy, czy ktoś przeczyta to co napiszę. Ale napiszę, chociażby po to by to z siebie wyrzucić. Długa przerwa. Wiem. Wróciłam nie wiem na jak długo, chyba już tak mam, że po prostu znikam i wracam tutaj jak jest mi źle, jak muszę się wygadać, a raczej wypisać. Tak po prostu wyrzucić to z siebie. Jest sierpień, minęło prawie 10 miesięcy odkąd był tu ostatni wpis. wiele się wydarzyło, chociaż nie takie wcale nic przełomowego. Przede wszystkim, może ten wpis będzie chaotyczny ale będę pisać w takiej kolejności jak mi będzie przychodzić na myśl. Jeśli ten wpis będzie jakiś taki pomieszany to z góry przepraszam. W maju spędziłam cudowny czas z moimi przyjaciółkami. Tygodniowy urlop spędzony w ciepłym miejscu, tylko w kobiecym gronie. To był cudowny czas, czas kiedy totalnie się zresetowałam. To był czas moich pierwszych razy. Pierwszy raz wakacje all inclusive, pierwszy raz lot samolotem, pierwszy raz poza Europą. Było cudownie, aż nie chciało się wracać
Czytaj więcej